یاداشت دویست بیست پنجم : حیفت نیامد

 در یکی از سخنرانی‌های امام باقر علیه السلام مثل همه مطالب دیگر سخنان و مطالب نورانی فرمودند، یکی از مستمعین که پای سخنان حضرت نشسته بود گفت عجب درّ و جواهری را  امروز از شما استفاده کردیم، حضرت فرمودند حیفت نیامد که این سخنان را به طلا تشبیه کردی؟! «هَلِ الْجَوْهَرُ إِلَّا حَجَر»،[1] حیف نیامد که گفتی این کلمات مثل طلاست؟! طلا یک سنگ زردی است، چون کمیاب است معیار تبادل قرار گرفته است، وگرنه ارزش ندارد! با سنگ‌های دیگر فرقی ندارد! بعضی از سنگ‌های معدنی ممکن است از آن سخت‌تر هم باشند! فرمود: حیف نیامد که این حرف‌ها را به طلا تشبیه کردی؟! «هَلِ الْجَوْهَرُ إِلَّا حَجَر»؟ در کتاب لغت از طلا به عنوان احجار کریمه یاد می‌کنند, وقتی که شما می‌خواهی به لغت «ذهب» مراجعه کنی می‌گویند «حجرٌ کبیر»، یک سنگ گرانبهاست. فرمود: «هَلِ الْجَوْهَرُ إِلَّا حَجَر»؟ این حرف‌ها را به طلا تشبیه کردی!

پی نوشت :

1.مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏4، ص248.

یاداشت دویست بیست چهارم : حسینم را ببینید و بیاموزید

جریان کربلای حسینی(سلام الله علیه) یک جریان دینی خاص دینی است یعنی اینکه وجود مبارک رسول گرامی(علیه و علی آله آلاف التحیّة و الثناء) فرمود: «حسینٌ مِنّی و أنا مِن حسین»[1] بار معنوی فراوانی را به همراه دارد یعنی بخشی از دین را حسین بن علی(سلام الله علیهما) باید اجرا کند و توضیح مطلب عبارت از این است که وجود مبارک پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) دستورهای لازم را داد درباره نماز که ستون دین است[2] فرمود: «صلّوا کما رأیتمونی اُصلّی»[3] همان طوری که من نماز می‌خوانم چه نماز جماعت چه نماز عادی شما همان‌طور یاد بگیرید و بخوانید در جریان حج که یکی از ارکان رسمی دین است و از مهم‌ترین مسائل عملی ماست و نیاز به راهنمایی دارد حضرت عدّه زیادی را به همراه برد فرمود: «خذوا عنّی مناسککم»[4] مناسک حج را ببینید من چگونه انجام می‌دهم شما همان‌گونه انجام بدهید اما اینکه به جامعه بفهماند اگر یک وقت تحت فشار حکومت ظلم قرار گرفتید چگونه از خود دفاع کنید, چگونه جهاد کنید, چگونه به شهادت برسید, چگونه استقلال را حفظ کنید, چگونه امنیت را حفظ کنید, چگونه مردم را بیدار کنید این با بیانات نورانی حضرت حاصل شد و اما فرصت ارائه عملی پیدا نشد یا اگر اینکه در انحای جنگ و صحنه‌های نبرد اسیر شدید اسارت را چگونه برنامه‌ریزی کنید برای این فرصت مناسبی جهت ارائه عملی پیش نیامد. جریان کربلای سالار شهیدان برای ارائه این گونه از مسائل است یعنی وجود مبارک ابی عبدالله اگر در برابر ظلم در همان مدینه قیام می‌کرد خب حضرت را مثل برادرش مسموم می‌کردند همان‌جا شهیدش می‌کردند و جامه عزا در برمی‌کردند و نام حسین بن علی خاموش می‌شد اما حضرت کلّ خاورمیانه را با قافله خود بیدار کرد و عملاً به جامعه آن روز فرمود: «خذوا عنّی استقلالکم و امنیّتکم و حریّتکم و دفاعکم و جهادکم» مردم اگر بخواهید مستقل بشوید راهش این است اگر جدّم مردم را به مکّه برد

پی نوشت :

[1].الارشاد (شیخ مفید), ج2, ص127.

[2] . الامالی(شیخ طوسی)، ص529 .

[3] . المسائل الناصریات, ص211; الخلاف (شیخ طوسی), ج1, ص314; متشابه القرآن, ج2, ص170.

[4] . الانتصار فی انفرادات الامامیة، ص254 .

یاداشت دویست بیست سوم : اول خدا بعدا شما

قرآن کریم یک تذکری به  مومنین می دهد قرآن می فرماید: ﴿وَ مَا یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلّا وَ هُم مُشْرِکُونَ﴾؛[1]  بیان آیه این هست که یک شرک ضعیف و ظریفی در  عقاید خیلی از ما وجود دارد

 به امام(سلام الله علیه) عرض کردند چگونه می‎شود که اکثر مؤمنین مشرک می‌شوند؟ فرمود همین که می‌گویند: «لَولا فَلانٌ لَهَلَکْتُ»;[2] یا می‌گویند اوّل خدا دوم فلان شخص! خدا اوّلی نیست که دومی داشته باشد! خدا کارش به دیگری وابسته نیست، دیگری کارش به «الله» وابسته است. 

اینکه در روایت مرحوم صدوق ونقل شده است که اگر کسی یک «لا إله إلا الله» با اخلاص بگوید، «دَخَلَ الْجَنَّةَ» همین معنا است، «مَنْ قَالَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُخْلِصاً دَخَلَ الْجَنَّةَ وَ إِخْلَاصُهُ أَنْ تَحْجُزَهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَمَّا حَرَّمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَل»‏؛[3] با اخلاص بگوید؛ یعنی نه بیراهه برود نه راه کسی راببندد؛ این معنی اخلاص است. خیلی سخت است؛ ولی یک مدت که آدم امتحان بکند راهش برای او آسان است. 

پی نوشت :

1.سوره یوسف، آیه106.

2. تفسیر نور الثقلین، ج2، ص476.

3.. وسائل الشیعة، ج‏15، ص256.

یاداشت دویست بیست دوم : بدترین دشمن

رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) در بیان نورانی فرمودند: «أَعْدَی عَدُوِّکَ نَفْسُکَ الَّتِی بَیْنَ جَنْبَیْکَ»؛[1] که یعنی هوس از هر دشمنی  بدتر است، چرا؟ برای اینکه مثلا اگر مار یا عقرب یا سگ یا گرگ به انسان حمله کرد، انسان اگر یک مقدار گوشت یا غذایی پیش این سگ بیندازد، در همان چند لحظه‌ای که سگ یا گرگ مشغول خوردن آن گوشت است، آدم را رها می‌کند؛ اما این نفس امّاره اگر گفت این نگاه نامحرم را انجام بده، یا این حرف حرام را بزن! همین که انسان حرف او را گوش داد، حرف بد زد یا نامحرم را نگاه کرد، او یک قدم جلوتر می‌آید و در مرحله بعد دستور بدتری می دهد . هیچ ممکن نیست دشمنی مثل نفس امّاره باشد. هر دشمنی را انسان یک طعمه جلوی او بیندازد در همان چند لحظه یا چند ساعتی که مشغول خوردن آن طعمه است، انسان آزاد است؛ اما نفس امّاره همین که انسان یک قدم حرف او را گوش داد، او ده قدم جلوتر می‌آید؛ لذا فرمود «أَعْدَی عَدُوِّکَ نَفْسُکَ الَّتِی بَیْنَ جَنْبَیْکَ». 

پی نوشت :

1.مجموعة ورام، ج‏1، ص59.