شفا و رحمت

یکی از مصادیق شفا و رحمت بودن قرآن این هست که قلب ها و فطرت های ضعیف مردم را بیدار و توانا می کند آنهم به راه های مختلف

گاهی بیان عذاب و ویژگی های جهنم به عنوان یک زنگ خطر روح انسان را بیدار می کند 

مثلا در آیه 45 سوره قاف می فرماید :

 فَذَکِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ یَخافُ وَعیدِ [1]

بوسیله قرآن ، کسانی را که از عذاب من می ترسند متذکّر ساز

اینکه خدای متعال به رسول بزرگوارش می فرماید به وسیله قرآن کسانی را که از عذاب می ترسند  متذکر ساز 

یعنی  یکی از راه های تذکر خود قرآن کریم است  و این خود یعنی یکی از مصادیق شفا و رحمت بودن قرآن عزیز

پی نوشت :

1. آیه 45 سوره قاف

گوش کردن قلب

تاریخ جریان توبه بزرگترین اشرار خود را چشیده.

بسیاری از افراد بوده اند که در زندگی دچار لغزش شده اند اما به وسیله توبه توانسته اند رو به راه شوند. 

اینکه چه میشود به یک بار انسان از مسیری که رفته پشیمان شود و راه صحیح را در پیش می گیرد بستگی به قلب سلیم و گوش شنوای قلب او دارد! 

هزاران خلاف کار مشغول به کار خلاف هستند اما فقط عده معدودی توبه می کنند علت چیست؟

علت قلب شنوا و قلب سلیم است 

در همین رابطه قرآن کریم می فرماید :

إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَذِکْری‏ لِمَنْ کانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَی السَّمْعَ وَ هُوَ شَهیدٌ

در این تذکّری است برای آن کس که عقل دارد ، یا گوش دل فرادهد در حالی که حاضر باشد

پی نوشت :

1. آیه 37 سوره مبارکه قاف

زبان

 مسئله حساب و کتاب و حسابرسی یک مسئله مهم است در سرنوشت انسان ها

مثلا اگر دانش آموز بداند آخر سر موقع امتحان است و اگر نمره قبولی را کسب نکند  و نمی تواند مراحل بعدی را بگزراند خب سعی و تلاشش را می کند 

در جریان قیامت هم همین است اگر انسان بداند هر کاری را که در دنیا انجام می دهد و نمی دهد از او سوال می شود و مورد بازخواست قرار می گیرد خب هواسش را جمع می کند مثلا قرآن کریم می فرماید :

ما یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاَّ لَدَیْهِ رَقیبٌ عَتیدٌ[1]

انسان هیچ سخنی را بر زبان نمی آورد مگر اینکه همان دم ، فرشته ای مراقب و آماده برای انجام مأموریت ( و ضبط آن ) است

پی نوشت :

1. آیه 18 سوره مبارکه قاف

نعمت

از نظر علامه طباطبایی(رضوان الله علیه)  اگر کلمه نعمت در قرآن کریم با قرینه‌ای همراه باشد، معلوم می‌شود که مثلاً نعمت باران است، نعمت مال است، نعمت فرزند است، نعمت موفقیت در جنگ است، موفقیت در علم است، یک نعمت خاصی است؛ اما وقتی «عند الاطلاق» قرآن کریم بگوید نعمت، منظور نعمت ولایت  است؛ مثل «نَحْنُ النَّعِیم‏»[1] که در ذیل آیه ﴿ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعیم﴾;[2] فرمود: «نَحْنُ النَّعِیم‏» که وجود مبارک امام رضا(سلام الله علیه) ذیل این آیه این روایت از آن حضرت است. ﴿أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی﴾[3] هم نعمت ولایت است.

پی نوشت :

1.شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج‏2، ص476.

2. سوره تکاثر، آیه8.

3. سوره مائده، آیه3.