بلاخره ما با کی بدیم؟

هر کاری که انجام میشه از نگاه دین دو جور میشه نگاش کرد بعضی وقتا شخصی که انجام میده مهم هست بعضی وقتا خود اون کاری که انجام شده مهم هست  مثلا دزدی که عمل سرقت رو انجام میده از نظر اسلام کدام بد هست دزد یا عمل دزدی؟ وقتی به روایات امربه معروف دقت میکنیم یا مواد دیگر به این نکته میرسیم که اسلام با عمل حرام مشکل دارد نه شخصی که مشغول  به آن عمل شده لذا اگر عمل برایمان مهم باشد نه عامل میتوانیم در فرایند اصلاح جامعه بهتر عمل کنیم. لذا اسلام به عنوان جامع ترین دین آسمانی با ظلم مشکل دارد نه ظالم با سرقت مشکل دارد نه سارق چون اگر ظلم و سرقت از بین برود ظالم و سارقی دیگر باقی نمی ماند و هزاران جنه اجتماعی دیگر

داستان از نوع داستان های پدربزرگی : داداش من چوب خودمو خوردم نه کس دیگه ای

                                          میگن قدیما یه  آقا یوسف بود تو کار شیر  به قول معروف گاو داری داشت آدم منصفی هم بود  تمام مردم شهر هم  ازش شیر میخریدن   اما خانومش  همیشه شیر ها رو  با آب قاطی میکردو به مردم قالب میکرد  آقا یوسفم  هیچ وقت حریف خانومش نمیشد بلاخره روزگار گذشتو اقا یوسف  ما با همین قاطی کردن ها  حسابی  پول دار شد  طوری که  هیچ مزرعه ای جای گاو هاشو نداشت به خاطر همین گله گاو ها رو می بردن دشت و صحرا تا هم خوب بخورن هم باعلف های تازه شیرشون بهتر بشه  با کلی چوپان اینا اما یه روز ناغافل سیل میادو تمام گله گاو ها رو با خودش میبره وقتی به آقا یوسف میگن تمام سرمایت به بادفنا رفت یه جمله میگه که هنوز که هنوزه مردم اون شهر این جمله رو پیش خودشون نگه داشتن  آقا یوسف گفت : تمام آب های که تو این چند سال خانومم قاطی شیر ها کرد تبدیل به سیل شدو تمام سرمایم رو با خودش برد به خاطر همین من چوب خودمو خوردم نه کس دیگه ای

بسم الله الرحمن الرحیم

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           دو نفر آدم  وقتی که به هم می رسن اول خودشون رو معرفی می کنن بعد میرن سراغ کارهای دیگه  اونم  با مهمترین ویژگی های اخلاقیشون مثلا میگن : سلام من مدیر شرکت سامسونگ هستم که یعنی ویژگی اخلاقی من از نظر خودم اینه که من مدیر یه شرکت بزرگ هستم .

  در مورد ارتباط آدم ها  با خدا هم همینه وقتی صفحه اول قرآن رو که باز میکنه خدا اول خودش رو با مهمترین ویژگی  معرفی میکنه که اولین آیه قرآن نوشته

بسم الله الرحمن  الرحیم 

یعنی من بخشنده و بخشایش گر هستم  یعنی من مهربانم 

خدای من خدای مهربانی هاست @قدر بدونیم@

یاداشتی کوچک به جملات دکتر شریعتی

دکتر شریعتی در کتاب چه باید کرد نوشته اند : علوم اسلامی اسلام را از ماهیت اصلیش دور کرده است.

طبعا سبک نوشتاری و گفتاری ایشان  زیبا و جذاب است اما نه  مثل سایر نقل قول های که به  دروغ از  ایشان در فضای مجازی  میبینیم 

اما  صحبت ایشان در مورد رابطه علوم اسلامی و ماهیت اسلام   واقعی هست و مستند اما جان  سخن در آن است که در واقع  هم ما با آموزش و یادگیری  علوم اسلامی از اسلام دور میشویم؟ 

بر این اساس علمای اسلام هم باید دورافتاده ترین مخلوقات   به ماهیت  اسلام باشند در حالی که قوام دین به علما و دانشمندانش هست  دانشمندانی که آمد و شد و رفت آمد آنها برای مسلمین رحمت است کسانی که نگاه به آنها یا حتی  به درب خانه  هابشان نگاه میکنند برایشان ثواب مقرر شده پس چگونه میشود  که  چنین افرادی دورافتاده ترین مخلوقات به اسلام باشند؟

 شاید اینگونه بتوان جواب داد که در واقع ما باید و نباید هایی که اصطلاحا هنجار نامیده میشود را از همین علوم فقه اصول حدیث  کلام و عقاید و امثالهم میگیریم لذا اینها خود نزدیک کننده و مقرب هستند نه مبعد

پس جای سخن کجاست؟

بایددید منظور دکتر شریعتی از ماهیت اسلام چیست؟

با توجه به سیر اندیشه ایشان و سایر قلم فرسایی های که از ایشان موجود است  میتوان به این دو مورد اشاره کرد  که منظور ایشان  را از ماهیت  اصلی اسلام دفع ظلم و توجه به مستضعفین و پویایی جامعه است  در این حال قسمتی از جمله معلوم شد اما منظور از علوم اسلامی چیست؟

 چون تبادر  از علم اسلامی دو گونه است:

قسمتی همین فقه و اصول عقاید مصطلح در حوزه و دانشگاه ها و قسمتی هم علومی که نتوانسته اند خود را به روز کنند و جنبه مقدمی دارند مثل صرف و نحو لغت و امثالهم 

طبیعتا مراد دکتر شریعتی مورد اول نیست چون در واقع چنین نیست  معنای جهاد دفع ظلم و هزاران قواعد دیگر که به پیشرفت بشر کمک شایانی میکند اما مورد اخیر در مواردی  درست است 

نتیجه گیری :

با توجه به تبیین مفعوم علوم اسلامی و  ماهیت اسلام بیان این نکته حایز اهمیت است که جمله فوق اگر از لحاظ کلی و صد در صدی گفته شود کاملا اشتباه است و غلط اما اگر به نحو موجبه جزییه فرضا ده درصدی گفته شود مسامحته قابل قبول است