یاداشت صدو شانزده : نصیحت یک استاد به شاگردش

یکی از شاگردان شیخ  انصاری آمد پیش ایشان  و گفت: من عازم شهر خودم هستم آنجا چه کنم ؟ شیخ گفت: اما قضاوت! مبادا تصدی کنی «من حکم فی درهمین بخلاف ما نطق به الله فقد کفر بالله العلی العظیم»؛ اما نماز جماعت، می خواهی بخوان، می خواهی نخوان؛ اما درس بگو ، مطالعه را رها نکن ؛ سرش این است : «اطلبوا العلم من المهد الی اللحد» . این علم شیخ و این زهد شیخ انصاری ، این روزگار سلف ، و این روزگار ما!

پی نوشت :

آیت الله وحید خراسانی در جمع اساتید سطوح عالیه حوزه علمیه قم 

یاداشت صدو پانزده: گوش شنوا

خدای سبحان طبق بیان قرآن کریم، دو تا سمع و شنوایی دارد ما هم در عرفمان همین طور است در محاورات خود هم دو تا سمع داریم، دو تا شنیدن داریم. در قرآن هم دو تا سمع مطرح است، دو تا نظر مطرح است، دو تا کلام مطرح است؛ یک سمع طبیعی که انسان هر صدایی را می‌شنود خدا هم هر صوت و هر کلامی را می‌شنود، هر حرفی را که ما می‌زنیم ذات اقدس الهی می‌شنود؛ چه بد چه خوب. او سمیع است او بصیر است همه چیز را می‌بیند همه چیز را می‌شنود. یک سمع تشریفاتی داریم که ما هم در محاورات عرف داریم، قرآن هم این را امضا کرده است و قرآن هم دارد. ما می‌گوییم فلان شخص حرف ما را نمی‌شنود؛ نمی‌شنود نه یعنی نمی‌شنودِ فیزیکی، گوش نمی‌دهد؛ می‌شنود اما ترتیب اثر نمی‌دهد یا فلان شخص حرف ما را می‌شنود. کسی از فرزندش تعریف می‌کند می‌گوید این فرزند حرف ما را می‌شنود؛ یعنی ترتیب اثر می‌دهد. خدای سبحان این شنوایی را هم در قرآن به خودش نسبت می‌دهد، در روایات هست، در قرآن هست که ﴿إِنَّکَ سَمیعُ الدُّعاءِ﴾[1] دعا را می‌شنود؛ یعنی ترتیب اثر می‌دهد. او غیبت و سبّ و لعن و فحش و معصیت را هم می‌شنود، چون خدا ﴿بِکُلِّ شَیْ‌ءٍ بَصِیرٌ﴾[2]  است؛ اما دعا را ترتیب اثر می‌دهد.

پی نوشت :

[1]. سوره آلعمران، آیه38.

[2]. سوره ملک, آیه19.

یاداشت صدو چهارده : شجره طیبه

شیخ الطائفه کیست؟ یک شب در مجلس استفتا وارد شدم بر مرحوم آقای خویی. آقای خویی فحل الفحول است، دیدم متحیر است، گفتم: وجه تحیر چیست؟ گفت: رفتم در رجال . به حال شیخ طوسی رسیدم . از طوس آمد به بغداد. این چه مردی است؟! تهذیب و استبصار در حدیث، عده در اصول ، رجال شیخ در علم رجال، فهرست در کتب. بانی حوزه نجف است و هر مجتهدی که از آن حوزه در می آید ثمره شجره طیبه شیخ طوسی است. آقای خویی بهتش زده بود. همچو فحلی بعد کتاب دعایی هم نوشته است که ادعیه صباح و مساء را مردم عام قرائت کنند . این توفیقات آنها و این هم بدبختی ما!

آیت الله وحید خراسانی در جلسه با اساتید سطوح عالی حوزه علمیه قم

مهمان باید با صاحب خانه بسازد

  اگر این انسان ها  با هم اختلافی  داشته باشند، اختلاف فرعی است؛ یعنی در همین اعمال و عقاید است و گرنه خداوند هیچ کسی را بدون سرمایه خلق نکرد، به همه یک سلسله علوم میزبان داد به نام ﴿فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها﴾‎‎؛[1] به همه گفت علومی که از حوزه و دانشگاه تهیه می‌کنید اینها مهمانان شما هستند. به همه دستور داد مهمانی دعوت کنید که با صاحبخانه بسازد، علمی فراهم کنید که با﴿فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها﴾‎‎ هماهنگ باشد تا هم راحت زندگی کنید هم راه کسی را نبندید و هم بیراهه نروید چیزی از بیرون دعوت کنید به جانتان وارد کنید که با صاحبخانه نسازد همیشه در «عذاب الیم» هستید ما شما را با صاحبخانه خلق کردیم، ﴿فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها﴾‎‎. هر علمی که می‌خواهید در حوزه یا دانشگاه فرا بگیرید باید مواظب باشید با صاحبخانه بسازد. این حرف‌های جهانی است اختصاصی به یک ملّت و نحله  خاص ندارد.

پی نوشت :

1.سوره شمس، آیه.[10]