یاداشت دویست دهم : مومن زرنگ است

خدای متعال در آیه 64 سوره کهف می فرماید درست است که مال و فرزندان خوب است  اما زینت دنیاست و دنیوی نکته اصلی این هست که ما بدانیم در دنیا مهمان هستیم و خانه خودمان در جای دیگری است اینکه قرآن می فرماید انا لله و انا الیه راجعون معنایش همین است که همه شما آخرتی هستید نه دنیوی لذا  مستحب است انسان موقعی که خبر مرگ کسی را به او می دهند این ذکر را تکرار کند اما مومن زرنگ و باهوش است مومن جوری از این زینت های دنیوی استفاده می کند که بتواند آخرتش را آباد کند لذا دنیا و تمام زینت هایش  به منزله یک پل هست برای رسیدن به آخرت و بالا بردن درجه و جایگاه انسان وَ الْبَاقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ خَیْرٌ عِندَ رَبِّکَ ثَواباً 

 انسان چگونه می تواند از  طریق مال و فرزند آخرت خویش را آباد کند؟

این مسئله از دو منظر جای بررسی دارد :

ابتدا کاری کند که مال و فرزند او را جهنمی نکند و بعد با استفاده ازآن دو بتواند بهشتی شود مثلا اینکه انسان شکر مالش را به جا بیاورد خمس و زکات مالش را بپردازد به فقرا کمک کند و از همه مهمتر اینکه مالش را وقف کند که حتی  بعد از مرگ خود مالش به دیگران منفعت برساند به طور کلی طوری از اموالش استفاده کند که دیگران سختشان نباشد در رابطه با فرزند ابتدا اسم خوب روی او بگذارد و از همه مهمتر طوری او را تربیت اسلامی کند.

وقتی به این مسائل توجه کنیم میبینیم راه بهشتی شدن  آسان تر است  از راه جهنمی شدن