یاداشت دویست پنجاه چهارم : داستان نور با نار

خدای متعال در قرآن کریمش یک وعده و یک وعید به مومنان و منافقان می دهد خدای متعال در سورهٴ «توبه»؛ و در سورهٴ «صف» با یک تفاوت کوتاهی می فرماید که ﴿یریدون لیطئفوا نور الله بأفواههم و الله متّم نوره و لو کره الکافرون﴾ یا ﴿یریدون أن یطفئوا نور الله بأفواههم و بأبی الله إلاّ أن یتّم نوره﴾ که ترجمه آن چنین است : آنها می‌خواهند با دهان جلوی نور را بگیرند. مگر انسان با فوت کردن می‌تواند جلوی نور شمس رابگیرد! 

خدای متعال به مومنان می فرماید این کافران خیال ‌کردند که این نور مثل یک نار کبریت هست که با فوت خاموش می‌شود، این‌چنین نیست. این یک وعدهٴ آرامش‌بخشی است که خدای سبحان به مؤمنین داده است.