نقدی دیگر بر اندیشه های التقاطیم !!!

نقدی دیگر بر اندیشه های التقاطیم !

هیچ فکری و هیچ حرفی در دنیا ارزش جنگیدن نداره نداشته نخواهدم داشت

هاتف  رو  از فیلم  به خاطر پونه می شناسمش کارگردان خوبیه  # اسم فیلمم خیلی مناسبه به نظرم هرچی هاتف میخواست تو فیلم بگه تو اسم داستانش  میگه درچندی که حتی اگر از خود منم بپرسن که خب اخرش چی  هاتف چی رو میخواست بگه نتونسته باشم بفهم واین بزرگترین نقد من به کوچه بی نامه که اخر فیلم مخاطب میگه خب که چی بخندم یا گریه کنم؟!                                                                                                                                                                                                                                         به نظرم تقابل باران با مادرش قابل توجه باران نماد دخترای امروزیه یه دختر سرکش جسور اصلا همه چی حول حوش خودش میچرخه یه جورای راویه انگار ما داریم همه چیو از نگاه باران نگاه میکنیم هم جدیه  شوخی میکنه یه جا دعوا میکنه یه جا گریه یه جاهم رسما اعلام میکنه که گه خوردم!                                                                                                                                                              اما  مادرش فرشته صدر عرفانی از پس نقشش خوب بر میاد گاها سنتی بودنش زجر اور میشه  اما همین دختر جسور عاشق پسری  (بابک) شده که 18 سال ازش بزرگتره اونم با زنو بچه اما  بازم از دوتا خواهراش بهتره هاتف این رابطه خواهری رو خوب از آب دراورده بعضی جاها این تشویشی که عمدتا دنبالشه خوب نشونش میده از حال هوای خونه و شغل حاج مهدی و مجد گفتن باران تابلوه که اینا پایین شهرین فروغ خیلی حال بهم زنه مخصوصا این که اخر داستان تو گره گشای میفهمیم در واقع فروغ زن حاج مهدیه  اصلا نکته اصلیم همینه به نظر من باران قهرمان داستانه مثلا جای که باران  با مادرش(فرشته صدرعرفایی) درباره ی عشق صحبت می کند، مادر از معشوقه اش در جوانی حرفی نمیزنه  و حرف هایی رو هم  پنهان می کنه اما باران با خبر از موضوعات است و آن هارو  را برای مادرش میگه تا دیوار بینشون  را بردارد بعدش به حلقه ی مادرش اشاره می کند و میگه  که حلقه بسیار در انگشتش تنگ شده اینجا نشانه هایی                                                                            مانند : معشوقه ی مادر، عشق پنهان و حلقه ی تنگ در انگشت بی ارتباط نیست، آدم ناخودآگاه به یاد شعر حلقه ی فروغ می افتد.

ای کاش اصل جریان رو از زبون حاج مهدی نمیشنیدیم یواش یواش خود بینده میفهمید تا حداقل فیلم یکم تلخ بشه به نظرم نقش های مثل جفت خواهرا شوهر خواهر مف خور این پسره که گم میشه همشون اضافن!

نکته پایانی : بابک خیلی لج دراره یکی نیست بهش بگه اخه لامصب واس چی انقدر الکی هستی بعدش یهو میری اصن خیلی مزاحمه!