یاداشت سی و دوم: سفر به روستای شهید آباد

 

چند روز پیش گذرم خورد به  یه  روستایی   شاید مساحت این دهات با تمام خدم و حشمش اندازه یکی از شبستان های حرم امام رضا  هم نباشه  ولی نکته جالب این روستا این بود که از اول جاده کنار هر تیره برق یکی از عکس های شهدای همون روستا رو زده بودن به یکی از اهالی گفتم این چراغاتون  کی روشن میشن؟ جواب داد این چراغا همیشه روشنن  مگه نمیبینی! خوب که فکر کردم متوجه منظورش شدم  در واقع نور چهره این عکس ها از نور چراغ ها خیلی بیشتر بود در کل یه چیزی رو یاد گرفتم اینکه مهم نیست وسعت منطقه چقدر هست مهم اینکه ارزش های اون منطقه چقدر وسعت  داره  که ارزش های مردم این روستا از وسعتش خیلی بیشتر بود.