یاداشت صدو بیست پنج: چگونه در مورد جهنم صحبت کنیم؟

 

مرحوم مفید نقل کرده که وجود مبارک پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) هر وقت سخن از جهنم به میان می‌آید «یحمارّ وجناته کأنّه مُنظر جیشاً» تمام صورتش سرخ می‌شد مثل یک فرمانده لشکری که به لشکریانش دارد خبر می‌دهد که اینها حمله می‌کنند دارند می‌آیند خب این با صورت سرخ می‌گوید به صورت عادی و لبخند که نمی‌گویند که, اگر آدم این‌طور شد بله مستمعینش از جهنم می‌ترسند اما اگر خواست سخنرانی بکند یا چیزی نوشته می‌خواهد آنجا فقط بخواند به اصطلاح سخن‌خوانی بکند اینها کسی را عوض نمی‌کند این نحو صحبت کردن باعث نمیشود عالمی وارث انبیا بشود  این  دیگر ﴿لِیُنذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ﴾[1]  نیستاست.

سورهٴ توبه, آیهٴ 122.