یاداشت صدو شصت نهم :

خداوند متعال در سورهٴ مبارکه «طه» آیهٴ 125 می فرماید :   

در قیامت عده‌ای کور محشور می‌شوند و  به خداوند اعتراض می کنند و می گویند:

 ﴿رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمَی وَقَدْ کُنتُ بَصِیراً﴾

آنگاه خداوند متعال جواب می‌دهند که

 :

﴿قَالَ کَذلِکَ أَتَتْکَ آیَاتُنَا فَنَسِیتَهَا﴾

تو عمداً آیات ما را پشت سر گذاشتی و از روی عمد عمل نکردی نه اینکه فراموش کرده باشی ﴿کَذلِکَ أَتَتْکَ آیَاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَکَذلِکَ الْیَوْمَ تُنسَی﴾ ما هم  هم عمداً تو را گذاشتیم کنار

مسئله گناه از روی عمد مسلئه کوچکی نیست این ترکِ عمدی دستورات خداوند  است که باعث می شود برکت در زندگی ما کم شود لذا شریفه

﴿کَذلِکَ أَتَتْکَ آیَاتُنَا فَنَسِیتَهَا﴾ یعنی عمداً گناه کردن و دستورات خداوند را پشت سر گذاشتن که خداوند هم می فرماید ما هم تو را عمداً از رحمت

 خود دور می کنیم

این که کسی تعهّد بسپارد بعد عمداً نکند بسیار بد هست 

حالا میخواهد مخاطب خداوند باشد یا مردم ما باید

 به تعهداتمان عمل کنیم