یاداشت صدو هشتاد هفت : تا آثار اعمال انسان زنده هستند گویا خود او هم زنده است

سوال : آیا در بهشت می شود انسان کاری انجام بدهد و درجه اش بالا تر برود ؟

جواب :  در بهشت کسی نمی‌تواند کاری انجام بدهد که به وسیلهٴ آن کار ثواب ببرد و درجات بیشتری پیدا کند برای اینکه «الیوم عملٌ و لا حساب و غداً حسابٌ و لا عمل»[1] آن روز جا برای اینکه کسی ایمان بیاورد یا عمل صالح بکند و یا عبادتی انجام بدهد نیست چون اگر آنجا هم جای ایمان و عمل صالح بود می‌شد دنیا زیرا اگر کسی بخواهد ایمانی بیاورد عمل صالح داشته باشد باید شریعتی باشد, دستوری باشد برابر دستور پیغمبر این کار را بکند پس آنجا هم نبوت است و رسالت است و تکلیف است و .... بهشت  دارالقرار نیست  لذا در بهشت ممکن نیست کسی کاری بکند, عملی انجام بدهد که به وسیلهٴ عمل به درجه‌ای برسد اما اعمال او یکی پس از دیگری ظهور می‌کند این ظهور بعد از خفاست آثاری که در دنیا گذاشته  یکی پس از دیگری به او می‌رسد .

خدای متعال در سورهٴ مبارکهٴ «یس» فرمود ﴿نَکْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ﴾[2] که یعنیهمانا ما مردگان را زنده می کنیم و آن چه را از پیش فرستاده اند و آثارشان را می نویسیم و هر چیزی را در (کتاب و) پیشوایی روشن برشمرده ایم.

در روایات نورانی که از وجود مبارک امام صادق و سایر ائمه رسیده است که فرمودند  «إذا مات ابن‌ آدم انقطع عمله إلاّ عن ثلاث أو خَمس أو سِت»[3] که این اعداد هیچ کدام حصر نیست و  آثار فراوانی هم  دارد که  تا اثر انسان زنده است آثار آن اعمال به انسان می‌رسد این عمل خود انسان است دیگر عملِ جدیدی نیست ﴿نَکْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ﴾ این آیه به اطلاق و عموم هر اثری را می‌گیرد لذا آ‌ن روایاتی که دارد چهارتا یا پنج‌تا یا شش‌تا اینها بیان مصداق رایج و دارج است نه بیان حصر به تقدیر هر کاری که اثری داشته باشد و اثر مثبتش نصیب امّت اسلامی بشود این تا آن اثر هست حَسنه هست .

پی نوشت :

1.نهج‌البلاغه, خطبهٴ 42.

2.. سورهٴ یس, آیهٴ 12.

3 . مستدرک الوسائل, ج12, ص230