یاداشت دویست بیست پنجم : حیفت نیامد

 در یکی از سخنرانی‌های امام باقر علیه السلام مثل همه مطالب دیگر سخنان و مطالب نورانی فرمودند، یکی از مستمعین که پای سخنان حضرت نشسته بود گفت عجب درّ و جواهری را  امروز از شما استفاده کردیم، حضرت فرمودند حیفت نیامد که این سخنان را به طلا تشبیه کردی؟! «هَلِ الْجَوْهَرُ إِلَّا حَجَر»،[1] حیف نیامد که گفتی این کلمات مثل طلاست؟! طلا یک سنگ زردی است، چون کمیاب است معیار تبادل قرار گرفته است، وگرنه ارزش ندارد! با سنگ‌های دیگر فرقی ندارد! بعضی از سنگ‌های معدنی ممکن است از آن سخت‌تر هم باشند! فرمود: حیف نیامد که این حرف‌ها را به طلا تشبیه کردی؟! «هَلِ الْجَوْهَرُ إِلَّا حَجَر»؟ در کتاب لغت از طلا به عنوان احجار کریمه یاد می‌کنند, وقتی که شما می‌خواهی به لغت «ذهب» مراجعه کنی می‌گویند «حجرٌ کبیر»، یک سنگ گرانبهاست. فرمود: «هَلِ الْجَوْهَرُ إِلَّا حَجَر»؟ این حرف‌ها را به طلا تشبیه کردی!

پی نوشت :

1.مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏4، ص248.