یاداشت دویست سی ششم : این مسئله در جریان قصص انبیا کم نیست

بسم الله الرحمن الرحیم

 این مسئله  در جریان قصص انبیا کم نیست!

 وجود مبارک موسای کلیم بعد از اینکه مأموریت یافت برای هدایت فرعون  عرض کرد خدایا! من نزد اینها «مُذنب» هستم: ﴿لَهُمْ عَلَیَّ ذَنبٌ﴾؛[1]  برای اینکه آن جوانی را که ﴿فَوَکَزَهُ مُوسَی﴾[2] به قتل رساندم نزد آنها «مُذنب» هستم! ذات اقدس الهی هم فرمود کاری میکنیم این گناهی که نزد اینها دارید برطرف بشود.

 فتح مُبینِ وجود مبارک پیغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم) هم همین‌طور بود! حضرت در جریان جنگ بَدر و احزاب افراد فراوانی به دستور آن حضرت کشته شدند که «قَلیب»[3] بَدر شاهدِ صادق این کار است. وجود مبارک پیغمبر نزد مردمِ مکّه «مُذنب» بود، فرمود ما این فتح را بهره تو کردیم تا تو کریمانه منّت بگذاری، همه اینها را آزاد کنی و از همه اینها بگذری تا آن «ذَنب»ی که نزد اینها داشتی بخشوده بشود؛ تمام «ذَنب»های سابق و لاحق، آن «ذَنب»هایی که در مکّه نزد اینها داشتی بخشوده میشود. 

پی نوشت :

1.  سوره شعراء، آیه14.

2. سوره قصص، آیه15

3. لغت‌نامه دهخدا، قلیب: [ق َ] چاه یا چاه سرگرد ناگرفته یا چاه کهنه؛ مذکر و مؤنث آورده می‌شود.