یاداشت دویست شصت دوم :جنجال فکرى غیر از مباحثات صحیح است

یکی  از مسائلی که مقام معظم  توجه مخصوص به آن دارند توجه به معنویت در کنار علم در فضای دانشگاهی هست 

شکی نیست که کشور نیاز به توسعه همه جانبه دارد اما متفکرینی که این توسعه را ایجاد می کنند چه کسانی باید باشند ؟ لائیک یا جوانان مومن حزب اللهی

 ایشان می فرمایند : عزیزان من اگر کسى که علم در وجود او هست، تقوا و پرهیزگارى و امانت و صداقت در او نباشد، مى‏تواند موجود مضرى باشد، مى‏تواند علیه کشور و مصالح کشور، علم خودش را مورد استفاده قرار دهد. 

لذا اینکه هم دانشجویان ما و هم دانشگاه های ما اسلامی شود مسئله کوچکی نیست اینکه آرمان های انقلاب توجه به مستضعفین مبارزه با فساد و حکومت الله بر عالم هستی پیاده بشود همه مسائل مهمی هستندکه نباید از آن غافل شد.

یاداشت دویست شصت یکم : تفاوت ها و تشابه ها

در ادبیات دینی گاها دو کلمه در کنار هم استفاده می شوند اما مفهوم این دو  کلمه از هم جدا است مثلا کلمه حیاء با خجالت  که در عرف مردم یکی هست اما وقتی به معنای دقیق مفهوم این دو کلمه دقت می کنیم متوجه می شویم  که تفاوت های بین این دو وجود دارد .

در دستورات  دینی حیاء  امری نیکو شمرده شده ولی خجالت امری مذموم  

تفاوت در چیست؟

مسئله قابل توجه درتفاوت  این دو کلمه این  است که اگر کسی قدرت و توانایی بر انجام کاری را داشت اما به علتی از انجام آن کار امتناع کرد ولی میتوانست انجام دهد میگویند آن شخص حیاء کرد مثلا شخصی قدرت بر انجام گناه را داشت اما از خدای متعال حیاء کرد و انجام نداد این کار خوبی است که در ادبیات دینی گفته می شود حیاء

اما اگر در جایی شخصی توان انجام کار را نداشت و آن کار را هم انجام نداد مثلا از خجالت می کشید و رویش نمی شد که در جمع حرفی را بزند و نزد می گویند او خجالت کشید که این خجالت گاهی مذموم است  نکته اصلی در این تفاوت ها و تشابه ها در این است که بدانیم خدای متعال ثواب انجام یا عدم انجام بعضی امور را موقعی به حساب ما واریز می کند که ما قدرت بر آنجام یا عدم انجام را داشته باشیم  لذاست که قرآن کریم می فرماید لا یکلف الله نفسا الا وسعها[1]

پی نوشت :

1.سوره بقره آیه 286