اهمیت راستگویی در اسلام

امیر المومنین علی علیه السلام می فرماید :اِذا اَحَبَّ اللهُ عَبْداً الهَمَهُ الصِّدقَ [1] که ترجمه آن چنین است : زمانی که خدای متعال بنده اش را دوست داشته باشد به او نعمت راستگویی را عطاء می کند 

# دروغ در اسلام راه ندارد

یاداشت دویست هفتاد هفتم : داستان پزشک و مرجع

همانطوری که ما موقع بیماری به پزشک مراجع می کنیم و از او برای سلامتی خودمان درخواست کمک می کنیم و موقعی که برایمان دارو  تجویز می کند به تجویزش عمل می کنیم در دین و دین داری هم همین است با این فرق که پزشک افق دستوراتش در محدوده دنیاست چراکه که ما جسممان را فقط در محدوده دنیایمان لازم داریم اما تجویز مرجع تقلید دنیا و آخرت است اخرتی که هیچ آخر و پایانی ندارند .

این مسئله رجوع جاهل با عالم یک مسئله کاملا عقلانی و پذیرفته شده جهانی است.

دویست هفتاد ششم : چرا دین اسلام قدیمی نمی شود؟

سوال : چرا دین اسلام قدیمی نمی شود؟

پاسخ : حقیقت مسئله در این هست که زندگی انسان ها اعم از جنسیت رنگ و نژاد و ...... همه در مسائل زیادی دارای مشترکات فراوانی است تمامی انسان ها در هر زمانی که زندگی می کردند احتیاج به خوراک پوشاک مسکن و .... داشته اند و دارند لذا زندگی بشر دارای یک سری قوانین کلی است که در قرون مختلف شاید شکلش عوض شود ولی هیچگاه ماهیتش تغییر نمی کند نکته مهم در این مسئله این هست که اسلام به عنوان آخرین دین الهی دست روی قوانین کلی زندگی بشر گذاشته است 

مثلا اسلام شرب خمر را حرام دانسته ماهیت نوشیدن شراب حرام است حال می خواهد در هر ظرفی باشد هر وقتی باشد کلی این مسئله حرام است  لذا وقتی کلیات تعیین تکلیف شدند جزیات هم تکلیفشان معلوم می شود

ازطرف دیگر در دین مبین اسلام نسبت به سایر ادیان یک نقطه قوتی وجود دارد و آن مسئله اجتهاد درا سلام است که بر اساس آن عده از محققین و پژوهشگران که دارای شرایط مورد نظر باشند کلیات گفته شده را بر جزیات تفریع می کنند  

دویست هفتاد پنجم : اسلام و عقلانیت

 در حدیثی امام باقر علیه السلام می فرمایند :  لَمّا خَلَقَ اللّهُ الْعَقْلَ اسْتَنْطَقَهُ ثُمّ قَالَ لَهُ أَقْبِلْ فَأَقْبَلَ ثُمّ قَالَ لَهُ أَدْبِرْ فَأَدْبَرَ ثُمّ قَالَ وَ عِزّتِی وَ جَلَالِی مَا خَلَقْتُ خَلْقاً هُوَ أَحَبّ إِلَیّ مِنْکَ وَ لَا أَکْمَلْتُکَ إِلّا فِیمَنْ أُحِبّ أَمَا إِنّی إِیّاکَ آمُرُ وَ إِیّاکَ أَنْهَى وَ إِیّاکَ أُعَاقِبُ وَ إِیّاکَ أُثِیبُ‏ [1]که ترجمه آن چنین است :
 امام باقر(ع) فرماید: چون خدا عقل را آفرید از او بازپرسى کرده به او گفت پیش آى پیش آمد، گفت باز گرد، بازگشت، فرمود به عزت و جلالم سوگند مخلوقى که از تو به پیشم محبوب‏ تر باشد نیافریدم و تو را تنها به کسانی که دوستشان دارم بطور کامل دادم. همانا امر و نهى و کیفر و پاداشم متوجه تو است. 

اهمیت این شریفه آنقدر زیاد هست که مرحوم کلینی صاحب کتاب الکافی اولین حدیثی که در کتاب خود می آورد این روایت هست مضمون این شریفه به قدری گویا و صریح است که هیچ گونه شبه و اشکالی را نسبت به دین مقدس اسلام باقی نمی گذارد

پی نوشت :

1.اصول کافى جلد 1 صفحه: 10 روایة: 1