یاداشت سی و هفتم: رازداری

                اگر بخواهیم اسلام را کلی نگاه کنیم باید بگوییم اسلام دین درایت است .

درایت یعنی بدانیم کجا چه کاری را انجام دهیم فهم این دانستن مترتب بر شناخت خودمان و پیرامونمان است که هردوی اینها را اسلام به ما داده است .

یکی از کارهای که باعث درایت در زندگی میشود راز دای است مسله بسیار مهمی که برای حفظ آبروی افراد یا حفظ جامعه باید رعایتش کرد .

بعضی ها میپرسند راز چیست که باید حفظش کنیم چه حرف های جزء راز محسوب میشود و چه چیزی نمیشود؟ 

در جواب میگوییم هر آنچه که شخص دوست نداشته باشد فاش شود یک راز است اعم از این که مطلب خوبی باشد یا یک مطلب بد مثل قبول شدن  کنکور با رتبه عالی یا رد شدن در کنکور به بد ترین نحو ممکن مهم فاش شدن مطلب هست حتی در مواردی که احتمال ناراحتی دهیم باید احتیاط کنیم و فاش نکنیم

قال امیر المومنین علی علیه السلام:

من کتم سره کانت الخیره بیده ( حکمت162) کسی که راز خود را پنهان دارد اختیار آن در دست اوست

یاداشت سی ششم: اسلام و مقتضیات زمان

سوال : چرا اسلام در این هزار چهار صد سال قدیمی نشده؟

دلایل مختلفی دارد ولی آنچه که شهید مرتضی مطهری در کتاب اسلام و مقتضیات زمان   به مهمترین دلیل می نویسند  مسله اجتهاد  و بیان قواعد کلی سعادت دنیوی و اخروی است لذا به طور کلی میتوان گفت این که اسلام به عنوان جامع ترین دین با مقتضیات زمان پیش میرود این هست که اسلام دستورات کلی و قواعد اصلی را گفته اما تشخیص مصادیق بر عهده مجتهد است که چه قاعده ای باید در کجا اجرا شود لذا وقتی کلیات گفته شد در هر زمانی قابل اجرا هست و فقط موارد و مصادیق تغییر میکند 

یاداشت سی و پنجم : پرتوی از یک زندگی قرآنی ( به مناسبت فوت آیت الله طالقانی)

زندگینامه: سید محمود طالقانی (۱۲۸۹- ۱۳۵۸)

مرحوم آیت‌الله طالقانی در سال ١۲٨٩ هجری شمسی دیده به جهان گشود

او در خانواده‌ای اهل علم و فضیلت و دارای روحیات انقلابی و ضد ظلم رشد نمود و برای نخستین بار در مکتب پدرش ابوالحسن آغاز به یادگیری مفاهیم اسلامی‌و درس تقوا کرد. همان کس که امام خمینی (ره) از او به سرآمد پرهیزکاران یاد می‌کند.

او تحصیلات دینی خود را در مدارس رضویه و فیضیه قم به پایان رساند. آیت الله طالقانی در زمان طلبگی آشنایی فراوانی با امام (ره) داشت و روابط متقابل آن دو، بسیاری را در شگفتی افکنده بود.

مرحوم آیت الله طالقانی موفق به کسب اجازه نامه اجتهاد از مرجع بزرگ آن روز آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدیشده و بعد از اتمام تحصیلات به تهران آمده و در  سپهسالار سابق به تدریس علوم دینی مشغول شد. در سال 1318 برای اولین بار خشم خویش را نسبت به رژیم و دستگاه حکومتی، با دادن یک اعلامیه در رابطه با کشف حجاب ابراز کرد و در پی آن دستگیر و زندانی شد.

پس از شهریور 1320، با تشکیل گروههای گوناگون سیاسی، مبارزه را به طور رسمی‌آغاز کرد، اما طولی نکشید که این دوران را وقفه‌ای پیش آمد؛ چرا که پس از کودتای 28 مرداد ساواک، مرحوم طالقانی را به جرم مخفی کردن نواب صفوی در خانه اش، دستگیر، و به زندان افکند، اما این دستگیری کوتاه و موقت بود و بزودی آزاد و فعالیت دوباره را آغاز کرد. 

 آیت الله طالقانی در جریان نهضت ملی شدن صنعت نفت ایران مبارزات ارزنده‌ای داشت و تلاشهای فراوانی در جهت رهانیدن حقوق ملت مسلمان ایران از چنگال استعمارگران چپاول پیشه انجام داد.

آیت‌الله طالقانی در سال 1342 در ارتباط با وقایع 15 خرداد دستگیر و به ده سال زندان محکوم شد.                                                                             آیت الله طالقانی در زندان نیز دست از مبارزه و ارشاد برنداشت، رفتار و گفتار مناسبش حتی روی ماموران زندان اثر مثبت گذاشت و در پی همین تلاشهای فرهنگی و تبلیغی بود که در زندان، با نوشتن تفسیر       «پرتوی از قرآن» سعی در آشنا کردن افراد به عظمت و سازندگی قرآن کرد.

ایشان درباره خود می‌گوید: «من پیش از این که در کسوت یک سیاستمدار متعارف و معمول باشم یک شاگرد کوچک مکتب قرآن و معلم قرآنم».                                                                                              زندانی شدن مرحوم آیت الله طالقانی در این مرحله بیش از 4 سال طول نکشید و در سال 1346 به واسطه فشارهای داخلی و خارجی بر رژیم شاه از زندان آزاد شد و بعد از آزادی مبارزه را همچون گذشته ادامه داد و در آستانه سال 1350 همزمان با برگزاری جشنهای 2500 ساله شاهنشاهی دستگیر و به مدت سه سال در زابل و 18 ماه در بافت کرمان در بدترین شرایط به حالت تبعید بسر برد. در سال 1354 مجدداً به دست ساواک گرفتار شد و به 10 سال زندان محکوم شد.

آیت الله طالقانی در دوران انقلاب اسلامی، پس از آزادی از زندان نهایت تلاش خود را در جهت پیروزی انقلاب نمود و پس از پیروزی به ریاست شورای انقلاب اسلامی‌برگزیده شد و در انتخابات مجلس خبرگان قانونگذاری (12 مرداد 1358) از سوی مردم تهران به عنوان نماینده انتخاب شد.

در اوایل مرداد 1358 از سوی امام خمینی «ره» مأمور تشکیل نماز جمعه تهران شد و اولین و با شکوه‌ترین نماز جمعه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ‌در پنجم مرداد به امامت ایشان در دانشگاه تهران برگزار شد

بعد از انتصاب به عنوان امام جمعه تهران، موفق به برگزاری پنج نماز جمعه شد که آخرین نماز جمعه به مناسبت فرا رسیدن سالگرد جمعه خونین 17 شهریور در بهشت زهرا و کنار مزار شهدا برگزار شد.

سرانجام در سحرگاه نوزدهم شهریور سال 1358 این عالم مجاهد پس از سالها فعالیتهای علمی‌و مبارزات سیاسی علیه رژیم ستم‌شاهی و عمری تلاش خستگی‌ناپذیر در راه پیاده کردن احکام اسلام، در اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفت و به دیدار معبود شتافت.

یاداشت سی و چهارم : بحث عقلانی

  

    بزرگترین پیامبری که خداوند برای انسان قرار داد همانا عقل او بود و هدف از ارسال رسل هم تقویت این عقل قرار گرفته شد .                لذا اگر کسی با استفاده از عقل سلیم و با کمک روایات به آیات دقت کند راه صحیح را از اشتباه میتواند تشخیص دهد.

 یکی از این آیاتی که راه صحیح را نشانمان میدهد  آیه 124 سوره بقره هست که فرمود:

          وَ إِذِ ابْتَلی‏ إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی‏                          قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمینَ

حضرت ابراهیم در مورد امامت فرزاندانش از خداوند میپرسد که امامت برای چه کسانی است؟ و جواب میشنود : امامت برای کسانی است که ظالم نباشند.  خب کلمه ظالم معنای بسیار وسیعی است لکن وقتی به خود قرآن توجه میکنیم میبینیم قرآن خود ظلم را تفسیر کرده آنجا که فرمود:

 یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لا بَیْعٌ فیهِ وَ لا خُلَّةٌ وَ لا شَفاعَةٌ وَ الْکافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُون بقره 254

      پس کسانی که به خداوند کافر باشند یا شریکی گرفته باشند نمی توانند امام و یا خلیفه رسول الله باشند

غیر از رسول  خدا فقط علی علیه السلام بود که از  در طول عمر شریفش هیچ گاه شریکی برای خدا قرار نداد و حال آنکه سایرین که خلیفه شدند مدت مدیدی از عمراشان در کفر و شرک گذرانده بودند.