یاداشت صدو هفتاد : آب حیات

مردم بزرگوار ما  در نقل جریان زندگی حضرت خضر(سلام الله علیه) یک اشتباهی را مرتکب می شوند  که این اشتباه را قرآن  کریم تایید نمی کنند و آن این است که ما یک آبِ حیاتی داشته باشیم و در ٴ عالَم هر  کس از این آب حیات بخورد برای همیشه زنده می ماند  و مرگ به سراغ او نمی آید و حضرت خضر آب حیات را خورده بود و یا به دنبال او می گشت.

 این مسئله بر خلاف قرآن کریم است برای اینکه قرآن می فرماید : هر کسی باید بمیرد

﴿کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾[1]  و یا جایی دیگری می فرماید ﴿إِنَّکَ مَیِّتٌ وَإِنَّهُم مَیِّتُونَ﴾[2]

و سپس می فرماید  ﴿ثُمَّ إِنَّکُم بَعْدَ ذلِکَ لَمَیِّتُونَ﴾[3]  لسان قرآن می‌فرماید : این طور نیست که کسی به نحو ابد زنده باشد و حضرت خضر هم از این قاعده مستثنی نیست  اما معمَّرین می تواند عمر طولانی کنند امکان این هست که کسانی در شرایطی  به اذن خداوند عمرشان  طولانی باشد  این ممکن است و ممکن است کسی هم بعدالموت زنده شده باشد که وجود مبارک عیسی این کار را کرده، وجود مبارک حضرت  ابراهیم  هم این کار را کرده این مسائل  از کارهای بیّن‌الرشدی است که انبیا عظام  به عنوان معجزه استفاده می کردند. به هر حال احیای بعدالموت ممکن است، عمر طولانی ممکن است اما از آیات  قرآن کریم استفاده می شود  عمرِ ابد ممکن نیست.

پی نوشت :

1. سورهٴ آل‌عمران, آیهٴ 185.
2. سورهٴ زمر, آیهٴ 30.
3. سورهٴ مؤمنون, آیهٴ 15.

یاداشت صدو شصت نهم :

خداوند متعال در سورهٴ مبارکه «طه» آیهٴ 125 می فرماید :   

در قیامت عده‌ای کور محشور می‌شوند و  به خداوند اعتراض می کنند و می گویند:

 ﴿رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمَی وَقَدْ کُنتُ بَصِیراً﴾

آنگاه خداوند متعال جواب می‌دهند که

 :

﴿قَالَ کَذلِکَ أَتَتْکَ آیَاتُنَا فَنَسِیتَهَا﴾

تو عمداً آیات ما را پشت سر گذاشتی و از روی عمد عمل نکردی نه اینکه فراموش کرده باشی ﴿کَذلِکَ أَتَتْکَ آیَاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَکَذلِکَ الْیَوْمَ تُنسَی﴾ ما هم  هم عمداً تو را گذاشتیم کنار

مسئله گناه از روی عمد مسلئه کوچکی نیست این ترکِ عمدی دستورات خداوند  است که باعث می شود برکت در زندگی ما کم شود لذا شریفه

﴿کَذلِکَ أَتَتْکَ آیَاتُنَا فَنَسِیتَهَا﴾ یعنی عمداً گناه کردن و دستورات خداوند را پشت سر گذاشتن که خداوند هم می فرماید ما هم تو را عمداً از رحمت

 خود دور می کنیم

این که کسی تعهّد بسپارد بعد عمداً نکند بسیار بد هست 

حالا میخواهد مخاطب خداوند باشد یا مردم ما باید

 به تعهداتمان عمل کنیم 

یاداشت صدو شصت هشت : مسیر جهنم

وجود مبارک پیامبر  اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در مجلسی نشسته بود کلماتی را می فرمودند   در اثناء سوال و جواب های که از ایشان میشد فرمودند  من صدای عجیبی را الان شنیدم  اصحاب  عرض کردند یا رسول الله چه صدای را شنیدین؟

فرمودند  سنگی هفتاد سال قبل از لبهٴ جهنم پَرت شد الآن به تَه جهنم رسید موقع اصابش به زمین  صدایش به گوش من رسید!

اصحاب وقتی این  حرف را از محضر پیغمبر شنیدند موقع بیرون آمدن از مجلس  دیدند یکی از این منافقان معروفی که سنّش به هفتاد سالگی رسیده بود به دیار جهنم رفت و متوجه شدند  این شخص از همان روزی که به دنیا آمده مسیر جهنم را داشته طی می کرده  و الآن به تَه جهنم رسیده .

پی نوشت :

درس تفسیر آیت الله جوادی آملی جلسه 56 تفسیر سوره کهف ذیل آیه 71

یاداشت صدو صت هفت: و تو چه می دانی

در بعضی از روایات آمده است که وجود مبارک پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند:

 خدا برادر ما موسی را رحمت کند اگر او صبر می‌کرد بسیاری از اسرار برای ما روشن می‌شد 

 گاهی انسان مشکلی پیدا می‌کند مؤمنی از مؤمنان الهی, ولیّ‌ای از اولیای الهی, عبدی از عباد صالح خدا به انسان می‌گوید نگران نباش, صبر کن تو چه می‌دانی که مصلحت چیست؟

 مرحوم آقای الهی قمشه‌ای بر اساس همین جهت به  پسر بزرگشان  مرحوم حاج آقا نظام‌الدین  که  به بیماری سختی مبتلا شد  فرمودند : پسر تو چه می‌دانی اگر به این بیماری مبتلا نمی‌شدی چه حادثه‌ای برایت پیش می‌آید ﴿أَمَّا السَّفِینَةُ فَکَانَتْ لِمَسَاکِینَ یَعْمَلُونَ فِی الْبَحْرِ﴾[1]  جریان حضرت خضر را برایش می‌خواند که اگر تو سالم می‌ماندی شاید عده‌ای می‌آمدند به سراغ تو, تو را برای کاری دعوت می‌کردند که مصلحتت نبود فعلاً خدای سبحان چند روز تو را در منزل نگه داشت که جانت را حفظ بکند این روحیه و این نگاه توحیدی مسئله کوچکی نیست. 

پی نوشت :

1. سورهٴ کهف, آیهٴ 79