دشمن آشکار

انسان موفق کسی است که در زندگی نقاط قوت و ضعف خود را بداند تا در مواردی که ضعفی وجود دارد آن ضعف را بر طرف کند و در مواردی که قوتی وجود دارد آن را تقویت کند.

خداوند متعال به عنوان خالق  عالم  به وسیله آیات قرآن کریم و روایات اهل بیت عصمت و طهارت بسیاری از این موارد را ذکر کرده و حتی  درس های از دوست شناسی و دشمن شناسی  و راه های نفوذ شیطان را  به ما می دهد

مثلا در آیه 168 سوره مبارکه بقره می فرماید:

یا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُوا مِمَّا فِی الْأَرْضِ حَلالاً طَیِّباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ

إِنَّما یَأْمُرُکُمْ بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشاءِ وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَی اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ (1)

که یعنی :

ای مردم ، از آنچه در این زمین است ( از انواع خوردنی ها و موجودات دیگر ) حلال و پاکیزه بخورید و برخوردار شوید ، و پیروی از گام های شیطان نکنید ، که او برای شما دشمنی آشکار است.

جز این نیست که شما را به بدی و زشتی فرمان می دهد و اینکه نادانسته چیزهایی را به خدا نسبت دهید.

 حسن ختام : اینکه انسان چیزهای را که نمی داند به خدای متعال نسبت ندهد مسئله مهمی است که قرآن کریم این مورد را به ما تذکر می دهد  و می فرماید استناد بدون علم به خداوند یکی از موارد پیروی و تبعیت از گام های شیطان رجیم است خب چرا گاهی که انسان چیزی را که نمی داند اظهار نظر می کند؟!

پی نوشت :

1. آیه 169 و 168 سوره مبارکه بقره

دل آرام گیرد با یاد خدا

یکی از نکاتی که در زندگی توحیدی انسان حائز اهمیت است این هست که انسان بدان خدای متعال همیشه همراه اوست و  یار و یاور انسان در زندگی است

در این شرایط دیگر انسان سمت گناه نمی رود  و سعی می کند خود را مطیع حضرت حق سازد چرا که خداوند را ناظر اعمال و رفتار خود می داند

در همین زمینه رسول بزرگوار اسلام فرمودند :

افضل الایمان ان  تعلم ان الله معک حیث ما کنت (1)

که یعنی برترین ایمان این است که بدانی خداوند همه جا با توست

پی نوشت :

1. کنز العمال 66

2. حدیث شماره 612 منتخب میزان الحکمه

الهی گاهی نگاهی

خدای متعال در قرآن کریم مطالب مهم و ارزنده ای را گوشزد می کند که رعایت این نکات باعث  رشد و ارتقای مادی و معنوی  زندگی ما می شود

مثلا در آیه 152 سوره بقره می فرماید :

فَاذْکُرُونی‏ أَذْکُرْکُمْ وَ اشْکُرُوا لی‏ وَ لا تَکْفُرُونِ (1)

که یعنی : پس به یاد من باشید ، تا به یاد شما باشم! و شکر مرا گویید و ( در برابر نعمتهایم ) کفران نکنید!

این که انسان در زندگی روزمره خود به یاد خالق خویش باشد طبعا دیگر سمت گناه نمی رود و یا اینکه  اگر در فکر شکر نعمت های خدای متعال باشد  دیگر طریقه استفاده صحیح از نعمت های  و  مسیر های استفاده از آن ها را هم خوب می داند و عمل می کند که رعایت همین نکات ساده بسیاری از مشکلات ما را حل می کند اما نکته اصلی انس با قرآن کریم و تدبر و عمل کردن به این کتاب انسان ساز است.

پی نوشت :

1. آیه 152 سوره بقره

یا اهل تقوی و المغفره

سوال : چرا به امام کاظم علیه السلام لقب عبد صالح  داده شده است؟

جواب :  به علت سختکوشی و شدت عبادت  ایشان برای خدای متعال و توجه به مردم 

در روایتی گزارشی از زهد حضرت وارد شده که بدین شرح است :

الحسن بن محمد بن یحیس العلوی حدنی جدی : کان موسی بن جعفر یدعی العبد الصالح من عبادته و اجتهاده . روی اصحابنا انه دخل مسجد رسول الله فسجد سجده فی اول اللیل ،و سمع و هو یقول فی سجوده : عظم الذنب عندی فلیحسن العفو عندک ،یا اهل التقوی و یا اهل المغفره . فجعل یرددها حتی اصبح و کان سخیا کریما ، و کان یبلغه عن الرجل انه یوذیه فیبعث الیه بصره فیها الف دینار (1)

که یعنی  حسن بن یحیی علوی در کتاب تاریخ بغداد  از پدر بزرگش نقل کرده است امام کاظم به خاطر سخت کوشی  و شدت عبادتش به عبد صالح نامیده شده است و تعدادی از اصحاب حدیثی ناقل روایت نقل کرده اند  که آن حضرت سر شب به مسجد رسول خدا رفت و به سجده افتاد  و شنیده شد که در سجودش می گفت : بزرگ است گناه من و عفو از تو نیکوست ای آن که سزاوار آنی که از تو پروا کنند و ای آن که اهل آمرزشی . امام این جمله را تا صبح تکرار می کرد . امام کاظم انسانی با سخاوت و بزرگوار بود . هرگاه می شنید کسی حرفهای ناراحت کننده ای درباره او گفته است ،  ایشان ظرفی پر از هزار دینار برایش می فرستاد.

پی نوشت :

1. تاریخ بغداد 27/13

2. حدیث شماره 528 از کتاب منتخب میزان الحکمه